αναδημοσίευση από την Νέα Προοπτική (τεύχος 453)
Στην Πάτρα έγιναν τρεις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις.
Το Εργατικό Κέντρο κάλεσε τους εργαζόμενους για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, μπροστά στο κτίριο του ΕΚΠ στην πλατεία Όλγας. Τη συγκέντρωση αυτή στήριξαν και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε αντίθεση με την Αθήνα δεν κατάφεραν να κρύψουν το ότι “ο βασιλιάς είναι γυμνός”. Τα ολιγάριθμα μπλοκ γραβατοφόρων γραφειοκρατών του ΠΑΣΟΚ με φτηνή προεκλογική κολόνια μαχητικού συνδικαλιστή έδιναν τον τόνο. Η συγκέντρωση ενισχύθηκε αργότερα από το μπλοκ των δυνάμεων του ΑΝΤΑΡΣΥΑ -πλην ΝΑΡ- το οποίο είχε αρχικά συμμετάσχει στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στο Παράρτημα με αποτέλεσμα να μαζικοποιηθεί η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου.
Η συγκέντρωση στο Παράρτημα στην οποία καλούσαν αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων του πανεπιστημίου της Πάτρας και μια σειρά πολιτικών οργανώσεων της άκρας αριστεράς και το ΕΕΚ, έδωσε το μήνυμα μιας Πρωτομαγιάς για την εργατική τάξη και όχι για τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Ένα κομμάτι των συγκεντρωμένων, συγκεκριμένα των δυνάμεων της ΑΡΑΝ, του ΣΕΚ και της ΑΡΑΣ επέλεξαν να ενωθούν με τις δυνάμεις που ήταν συγκεντρωμένες στο Εργατικό Κέντρο, όπου να σημειωθεί καλούσε εξ αρχής η εφημερίδα του ΣΕΚ. Σε ανεξάρτητη πορεία προχώρησε το μπλοκ των υπόλοιπων δυνάμεων του παραρτήματος με τα πανό του ΕΕΚ και του ΝΑΡ, τα οποία ενισχύθηκαν από ανένταχτο κόσμο και αναρχικούς οι οποίοι επέλεξαν να μην ενισχύσουν τη πρωτομαγιάτικη φιέστα του ΕΚΠ.
Ιδιαίτερη μαζικότητα είχε η συγκέντρωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην πλατεία Γεωργίου που μύριζε πρόβα συσπείρωσης δυνάμεων εν όψει εκλογών. Μια μαζικότητα η οποία δείχνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου εγκλωβίζεται στο ΠΑΜΕ και στη διαρκή προεκλογική καμπάνια του ΚΚΕ στην προσπάθειά του να βρει ένα μέτωπο να παλέψει, πράγμα που προφανώς δεν του παρέχουν οι πορείες σφραγίδων της πρωτομαγιάτικης ΓΣΕΕ.
